Na een schokkend steekincident op het schoolplein wordt de 16-jarige Monaim bewusteloos aangetroffen. Hij is er zeer ernstig aan toe. Drie jongeren die voor het laatst gezien zijn met het slachtoffer worden op het matje geroepen bij de directeur. Ze moeten een verklaring voor de politie afleggen. Alle overige leerlingen zijn naar huis gestuurd. De school is leeg. Alleen zij worden binnen gehouden. Terwijl ze wachten op het verhoor, vliegen de onderlinge beschuldigingen en verwijten heen en weer. Langzaamaan ontvouwt zich een puzzel van wat er in de week voorafgaand aan het incident heeft plaatsgevonden en hoe de drie zich daadwerkelijk tot elkaar verhouden. Laten ze ook echt het achterste van hun tong zien? Wie durft er kleur te bekennen? En wanneer heeft een grap zijn grens bereikt?

No Joke is een voorstelling waarin het publiek geconfronteerd wordt met (onbewuste) vooroordelen en aannames. Over framing van het individu en de macht en kracht die woorden daarin dragen. No Joke is net als andere producties van TEN (Boys don’t cry en Teun) mede-geschreven door de acteurs en is gebaseerd op hun eigen ervaringen. regie en tekst: Abdel Daoudi spel en tekst: Adina MacPherson, Kevin Klein en Scott Beekhuizen vormgeving: Vasilis Apostolatos kostuums: Corien Feikens compositie: Rosa Sanne de Jong dramaturgisch advies: Vera Morina techniek: Bas Willekes en Justinus Benstein