Coming-of-age hoeft niet altijd over jongelui te gaan, laat Sarah Friedland zien in haar tedere, ontroerende debuutfilm over tachtigjarige, dementerende Ruth die moet wennen aan haar nieuwe leven in een verzorgingstehuis. Ze verhuist naar een zonovergoten tehuis waar ze nota bene zelf een kamer heeft uitgekozen – maar dit weet ze niet meer. De ondernemende Ruth moet zich nu aanpassen aan een leven tussen andere ouderen met dementie, wat voor ontroerende, confronterende maar vaak ook komische momenten zorgt. Friedland laat op een gevoelige, humane manier zien dat je vasthouden aan de persoon die je was terwijl je de persoon die je geworden bent accepteert, iets van alle leeftijden is.