Na ruim veertig jaar in steden te hebben gewoond, heeft Alex Roeka zich teruggetrokken in een Zeeuws dorp. Gevraagd en ongevraagd komen familie, vrienden, verdwaalde randfiguren en schimmen uit het verleden de stilte verstoren met hun verhalen, herinneringen, vragen, verwijten, ideeën en plannen. Ondertussen stevig gebruikmakend van de koelkast. De combinatie van landelijke rust en menselijk rumoer blijkt een goede voedingsbodem voor het schrijven, want de liedjes en verhalen vliegen er bij Roeka weer de een na de ander uit. En dat is goed nieuws.

“Roeka’s liedjes kloppen. Het is allemaal van zoveel hoger niveau dan wat je de godganse dag op de radio hoort.” – Haarlems Dagblad